سلام من سارا23 ساله دارم الان که میخوام ازخودم براتون بگم نمیدونم چی بگم از کجا بگم
خدا کنه شما رو خسته نکنم و شما رک به خدا قسم میدم هرجور که میتونید کمکم کنید.
من زندگیم کلا همیشه پر از سختی بوده و حسرت خلاصه براتون میگم تو بچگی هر چی که خواستم
گیرم نیومد فوق العاده کمبود محبت از طرف خانواده ام داشتم و دارم توی خانواده ای بزرگ شدم که پر از دعوا
و خشم و نفرت بی احترامی کینه بی محبتی و...هر چی بگم کم گفتم . حالا توی این وضعیت پر آشوب
و شرایط هولناک اون خونه من بزرگ شدم و الان شدم این آدمی که براتون توصیف میکنم.
من فوق العاده شخصیتم شبیه مادرم شده
-من یه آدم ترسویی هستم اصلا اهل ریسک نیستم اگه احساس ترس کنم قلبم تند تند میزنه خیلی هول میکنم.
- خیلی ساده لوح هستم زودباورم هر کی هر چی میگه باور میکنم اصلا انگار عقل ندارم اصلا سیاست ندارم هرکی باهام باسیاست تره من در مقابل ساده لوح ترم.
- هرکسی بهم بدی میکنه زود می بخشمش حتی کسایی که بیشترین ضربه میزنه اصلا بخوام هم یادم نمیاد روزای سختی که داشتم و اینکه این همون آدم که آرامش رو ازم گرفت چه شبهایی تا خود صبح گریه کردم و خواهر از خدا بیخبرم در خواب ناز بود.
من تو هیچ کاری اعتماد به نفس ندارم از خودم بدم میاد با اینکه قیافه خوبی دارم و بقیه تایید میکنن اصلا خودمو باور ندارم.
حتی اگه واقعا توی یه کاری ماهر باشم خودم خودمو باور ندارم بقیه رو بیشتر از خودم باور میکنم.
خیلی ادم شکاکی هستم هر کاری میخوام بکنم شک و دودلی و ترس باعث میشه ااون کار رو انجام ندم.
یه افکار منفی عجیبی توی ذهنم میاد منو به کارای بد به ترسیدن به خدا ایمان نداشتن شک داشتن به خدا کفر گفتن ترغیب میکنه خیلی سعی میکنم این افکار توی ذهنم نیاد ولی جوری هست که انگار کنترلی بروی عقل و ذهنم ندارم.بعضی وقتا از بس دوست ندارم به این چیزا فکرکنم گریه میکنم خیلی دعا میکنم به خدا متوسل میشم.
قدرت نه گفتن ندارم خجالتی هستم وقتی توی جمعی هستم نمیتونم حرف بزنم هول میکنم لکنت زبان میگیرم قلبم تند میزنه تمرکز ندارم حرفام یادم میره .فن بیان ندارم اصلا ادم با نفوذ ی نیستم نمیتونم با حرفام روی کسی تاثیر بذارم. خلاصه مشکلاتم تمومی ندارم خواهش
میکنم کمکم کنید زود رنج و عصبی شدم .دیگه تحمل خودمو ندارم.

RE : 1

RE : 2