سلام.محمد۳۹ساله هستم دچارافسردگی شدیدشدم.چندماهی هست ازهمسرم جداشدم و بامطالعاتی که دارم تصورم میکنم بیشتر تقصیرات این جدایی ازطرف من بوده.والد بالغ من پدرم هستش و ناخواسته الگوی رفتاری و زندگی من بوده.درصورتیکه اصلا دوست ندارم شخصیت پدرم رو.تاجایی که ارتباطم رو باپدرم قطع کردم.عادت بدی که دارم مثل پدرم تا ازچیزی یاکسی میرنجم سریعا قطع رابطه میکنم و مثل بچه ها قهرمیکنم.بطوریکه باچندتا از همکارانم و دوستان قدیمی و پدر و خواهرم قهرکردم.وبرام خیلی سخته که ارتباط برقرارکنم.همیشه ازبچگی وقتی پدرومادرم خواب بودن به نفس کشیدنشون توجه میکردم و کتک ها و آزارهایی که ازطرف پدرم خوردم همیشه آزارم میده بطوریکه میخوام سرپدرم دادبزنم و بهش بفهمونم که تقصیر اونه همه مشکلاتم.توی خلوتم گریه میکنم و خودم رو دائما شماطت میکنم . زندگی عاطفی خوبی ندارم.پرخواشگرهستم و تعادل و تمرکز روانی ندارم.حدود یک سالی هست که درخواب به جنگ تمساح خیلی بزرگی میرم و با وحشت فراوان ازاین حیوان کریح یا خورده میشم یا ازخواب میپرم.لطفا بفرمایید عمق فاجعه در من چقدر هست وآیا امیدی به بهبود داشته باشم یا با علم کمی که خودم دارم ادامه بدم.ممنون میشم اگر احتیاج به روانکاو یا روانشناس داشته باشم رو معرفی کنید.سپاسگذارم.

RE : 1

آقا محمد عزیز سلام و وقت بخیر
به خاطر مسائل شخصی تا یکی دو روز اخیر فرصت تمرکز و پاسخگویی ندارم. لطفاً صبور باشید تا اواخیر همین هفته براتون پاسخ مفصل می نویسم.

RE : 2

شما نیاز به تغییر عمیق در شخصیت تون دارید که در طی سی و نه سال در خونواده و محیط شکل گرفته و این نمیتونه یکشبه و با چند توصیه روانشناختی و مشاوره ای صورت بگیره. من به شما توصیه می کنم ابتدا از طریق کتاب های روانشاسی بویژه کتب دانشگاهی آسیب شناسی روانی یا مبانی روانشاسی نظریه فروید و تحلیل روانی او را در زمینه سطوح و ابعاد شخصیت و جنبه ناهوشیار آن بخونید تا شناخت بیشتری از خودتون پیدا کنید.بعد سعی کنید به هرطریقی کتاب دوجلدی مهارت های زندگی نوشته ال.کلینکه - ترجمه شهرام محمد خانی - انتشارات اسپند هنر - را تهیه کرده و انواع مهارت های مرتبط با مشکلات خودتون رو به تدریج بکار بگیرید.
کار مهم شما تغییر در ذهنیات و افکارتان نسبت به خود و دیگران و موقعیت های مختلف هست. یعنی برداشت شما از خودتون باید تغییر پیدا کند و حتی برداشت تون از نقش و تاثیر دیگران و حتی والدین در وضعیت فعلی شما. چرا که والدین تا 18 سالگی مسئول تربیت شما بودند و شما باید از آن سن به بعد به تغییر خودتون می پرداختید.
شما به تدریج و با شناخت درست تر خودتان و احساس مسئولیتی که در رابطه با مشکلات به خودتون نسبت خواهید داد و نقش دیگران را در مشکلات تان در دوره جوانی و پختگی کم رنگ تر جلوه خواهید داد، اعتماد به نفس تون و عزت نفس تون تقویت خواهد شد و به روند تغییرات شخصیتی خویش امیدوارتر می شوید.
شما در طی یکی دو سال می توانید از انسانی منفعل و درونگرا و منزوی به فردی فعال و برونگرا و اجتماعی و تاثیرگذار تبدیل گردید و این چیزیست که در اثر تلاش و مداومت و انجام مهارت های مختلف بدست خواهد آمد.
در صورت اطمینان خودتان برای موفقیت در تغییر برای مدت یکی دو سال می توانید همسرتان را برای ازدواج مجدد امیدوار کنید و قبل از آن باید دست بکار بشوید و ببنید که می توانید تغییر یابید. یعنی مورد شماره یک رو اجرا کنید و در صورت لزوم به یک روانشناس مجرب هم مراجعه نمائید.
پیروز باشید.