پختگي و مسئوليت پذيري

در زير برخي از نشانه هائي که دال بر پختگي  همسرتان، در نتيجه آمادگي او براي داشتن يک رابطه مي باشند، آورده شده است:

همسرتان مي تواند، از خود خوب مراقبت کند. و قادر خواهد بود که:

براي تامين اقتصادي خود  تلاش کرده و نتيجه مناسب مي گيرد.

مکان زندگي خود را تميز نگه دارد.

خوب تغذيه کند.

ممکن است اينطور فکر کنيد که شوخي مي کنيم، اما بسيار جدي هستم! داستان هاي بيشماري از مردها و زنهائي شنيده ايم که عاشق کساني بودند که نمي توانستند از خود مراقبت کنند ، بزرگسالاني بودند که هميشه يا بيکار بودند يا از خانواده و دوستان خود پول قرض مي گرفتند و يا در سردرگمي زندگي مي کردند.
دنياي خارجي ما انعکاسي از دنياي درونمان است

آيا همسرتان مسئوليت پذير است؟ مسئوليت پذيري به اين معني است که به آنچه وعده داده اي، عمل کني. به اين معني است که فراموش نمي کنيد صورتحساب ها را پرداخت کنيد، سر قول خود مي ايستيد، به موقع قرار ملاقاتهايتان مي رسيد و ديگران را به اصطلاح «نمي کاريد». مسئوليت پذيري اين نيست که «بگوئيد» مسئوليت پذيريد. مسئوليت پذيري، «مسئولانه» عمل کردن است. مسئوليت پذيري يک «مفهوم نيست، يک «عمل» است.



بخشي از پختگي و مسئوليت پذيري اين است که «مسئول» و يا «پاسخگو» باشيم. ما مسئوليت زيادي به بچه ها واگذار نمي کنيم، زيرا مي دانيم که به قدر کافي پخته نيستند تا از عهده آن برآيند. وقتي  همسري «غيرمسئول» پيدا مي کنيد، در واقع بچه اي را براي خود يافته ايد که فقط بدن و اندامي بزرگسالانه دارد.



چنين همسري ممکن است دوست داشتني باشد. حتي ممکن است شنونده و غمخوار خوبي نيز باشد، اما يقيناً آمادگي رابطه اي بزرگسالانه و تمام عيار را ندارد. چنانچه از اينکه هميشه مايوس و سرخورده تان بکنند، ناراحت نمي شويد، مي توانيد با چنين کسي ازدواج کنيد.هر کس استحقاق آن را دارد که دوست داشته شود. اما هر کس آمادگي پذيرش مسئوليت يک رابطه ي «بالغانه» را ندارد. چنانچه اگر همسرتان «کودک» نباشد («بالغ» او شکل گرفته باشد)، مي توانيد با او رابطه ي موفقي داشته باشيد.
مسئوليت پذيري، «مسئولانه» عمل کردن است. مسئوليت پذيري يک «مفهوم نيست، يک «عمل» است.

آيا همسرتان واجد حس احترام است؟ يکي از نشانه هاي پختگي بچه ها، حس احترام آنها نسبت به جهان پيرامون آنها و مردم مي باشد. به عنوان مثال «کودکي» که حريم هيچ چيز را محترم نمي شمارد و اسباب بازي هاي برادر خود را بر مي دارد، بايد بياموزد که به چيزي که مال او نيست، دست نزند، يا مثلاً بعد از خوردن کلوچه و شير براي عصرانه، به جاي رها کردنشان روي ميز مي آموزد که به وقت مادر خود احترام بگذارد و آنها را توي يخچال برگرداند يا به جاي داد زدن و کوبيدن روي ميز رستوران، مي آموزد که به محيطي که در آن است، احترام گذاشته و رفتار خود را تعديل کند.

چنين همسري ممکن است دوست داشتني باشد. حتي ممکن است شنونده و غمخوار خوبي نيز باشد، اما يقيناً آمادگي رابطه اي بزرگسالانه و تمام عيار را ندارد.

به منظور درک اينکه آيا  همسرتان مسئوليت پذير است يا خير، دقت کنيد که براي موارد زير چقدر احترام قائل است:

احساسات شما، حريم شما، وقت شما، متملکات شما، متملکات خودش، محيط زندگيمان، کارکنانش، رئيسش، همکارانش و احساسات ديگران.



سؤالاتي که مي توانيد در رابطه با پختگي و مسئوليت پذيري از همسر آينده خود بپرسيد:

1- آيا معمولاً به موقع به قرار ملاقاتهايتان مي رسيد؟ يا اينکه معمولاً با تأخير مي رسيد؟

2- در چه زمينه هائي بيش از بقيه «غيرمسئول» هستيد (پول، سلامتي، برگرداندن تلفن ها و...)؟

3- آيا تا به حال از شغلتان اخراج شده و يا استعفا داده ايد؟ در صورتي که اخراج شده ايد، دلائل آن چه بوده اند؟

4- آيا در روابط خود بيشتر در نقش «حمايتگر» و يا حمايت شونده» ظاهر مي شويد؟

5- چنانچه از اطرافيانتانان، بپرسند که آيا مسئوليت پذير بوده ايد يا خير، چه خواهند گفت؟ فکر مي کنيد که مبناي اين قضاوت آنان بر چه اساسي است؟

6- آيا فکر مي کنيد که براي احساسات ديگران، احترام لازم را قائل هستيد؟

7- آيا معمولاً وقتي که از ديگران چيزي قرض مي گيريد، آن را پس مي دهيد؟ آيا اين کار را به موقع انجام مي دهيد؟

8- چه احساسي نسبت به زباله ريختن در خيابان داريد؟

توجه: گذشته از پرسيدن سؤالات فوق، به طرز زندگي او نيز دقت کنيد، سبک زندگي عملي او هر آنچه را که مي بايستي در رابطه با اين ويژگي بدانيد، به شما خواهد گفت.


منبع: کتاب آيا تو آن گمشده ام هستي؟، نوشته باربارا آنجليس، با تلخيص

سایت تبیان
به نقل از
روانشناسی و مشاوره
https://www.google.com/reader/view/#stream/feed%2Fhttp%3A%2F%2Fmohsenazizi.blogfa.com%2Frss.aspx