باور ها و واقعیت های خود ارضایی

باور ها و واقعیت های خود ارضایی

توجه: مطالب این پست فقط جهت اطلاع از تحقیقات خارجی در زمینه خود ارضایی نقل قول می شود و نباید بعنوان توجیهی برای اینکار توسط جوانان و خوانندگان عزیز تلقی گردد. چرا که افراط و انجام اعتیاد گونه این عمل بویژه در سنین پائین و نوجوانی به هیچ وجه عاری از عوارض جسمانی و روانی نخواهد بود.

این مطالب در مورد خود ارضایی از یک کتاب علمی معتبر که تحقیقات آن توسط دانشگاه آکسفورد انجام شده، بدون دخل و تصرف ارائه می شود:

ش

*تا سن 15 سالگی، تمامی پسران دست کم یک بار اُنانیسم (خودارضایی) را تجربه کرده اند. این میزان در جنس مونث کمتر از پسران است، اگر چه این جنسیت امروزه بیش از گذشته به این عمل می پردازد. به زبان دیگر امروزه 80-70 درصد دختران به این عمل می پردازند.

امروزه مردم چندان اعتقادی به مخرب بودن این عمل (اُنانیسم) نداشته و باورهای پیشین در این ارتباط منسوخ شده است. تنها ایراد وارده بر این عمل این است که هنوز بخشی از مردم در این ارتباط احساس گناه کرده و بر این باورند که از طرف والدینشان تنبیه می شوند. بهرحال، اُنانیسم یکی از راههای شایع فرو نشاندن امیال سرکش جنسی است و تمامی مردان به این عمل می پردازند و یا اینکه دست کم یک بار آن را تجربه کرده اند. امروزه نه تنها کاستیهایی را مترتب بر این عمل نمی دانند، بلکه بر این باورند که این عمل سبب تسهیل کارکردهای طبیعی میل جنسی می شود.

در ذیل، باورها و حقایق مربوط به این عمل از نظر خوانندگان محترم گذرانده می شود.

باور: اُنانیسم از نشانه های بارز تزلزل و نارسایی اخلاقی فرد بوده و این امر آشکارا نشان می دهد که فرد، انسان بی ثبات و سست عنصری است.

واقعیت: عمل اُنانیسم در تمامی جوامع انسانی شایع بوده و تقریبا صددرصد جنس مذکر به این عمل می پردازد. این میزان در جنس مونث 80-70 درصد است.

-----

باور: عمل استمنا آشکارا رفتاری انحرافی می باشد.

واقعیت: اُنانیسم در دوره بلوغ رفتاری طبیعی بوده و این رفتار در بزرگسالی نیز تداوم می یابد، اما شیوع آن در سنین بلوغ بیشتر است.

-----

باور: اُنانیسم برای سلامت جسمانی و روانی فرد مخرب بوده و نشانه اختلالات جنسی فرد است.

واقعیت: اُنانیسم در رابطه با کارایی خیالپردازیهای جنسی نقش غیرقابل انکاری دارد و توسط آن فرد به مهارتهای جنسی بیشتری دست یافته و لذا به ندرت گرفتار اختلالات جنسی می شود.

-----

باور: پردازندگان به این عمل در نهایت گرفتار اختلالات جنسی شده و مواجه با ناکامیهای جنسی می شوند، زیرا اُنانیسم (خودارضایی) نمی تواند لذات عاطفی را نصیب شخص کند.

واقعیت: لذت حاصل از عمل اُنانیسم به هیچ وجه کمتر از مقاربت واقعی نیست و فقط شکل و ماهیت این لذات با یکدیگر تفاوت دارد.

-----

باور: تجارب بی رویه اُنانیسمی در نهایت منجر به ضعف جسمانی، فقدان قدرت تمرکز و فروپاشی روانی فرد می شود.

واقعیت: تاکنون هیچ تحقیقی بازدارندگی اُنانیسمی را ثابت نکرده است. به زبان دیگر، اُنانیسم هیچ نوع آسیبی را متوجه شخص نمی کند. تنها ضایعه خودارضایی احساس گناه است.

-----

باور: اُنانیسم بی رویه و افسار گسیخته سبب التهاب پروستات می شود، چون فرد مثل تجربه واقعی محتویات تحریکی خود را تخلیه نمی کند.

واقعیت: شواهد موجود در این مورد مبهم است، اگر چه برخی از پزشکان ادعاهایی را تایید می کنند.

-----

با اینکه بی ضرر بودن عمل اُنانیسم ثابت شده است، با این وجود، باز هم بسیاری از مردم در این خصوص متوسل به ریاکاری و پنهانکاری شده و آشکارا دروغ می گویند. این مورد بسادگی ثابت می کند که چگونه عملی خلاصی بخش توسط جامعه تقبیح و تخطئه می شود.*

منبع:

EVERY MAN, Derek Llewellyn-Jones, OXFORD University

به نقل از: