نحوه کارکرد جنسی بدن

بدن شما از نظر جنسی چگونه کار می کند؟

تمایلات جن - سی معرف احساسات و خصوصیات فیزیکی است که هویت شما را بعنوان یک مرد یا زن شکل می دهد. موارد مختلفی بر جنسیت شما تاثیر می گذارند، از جمله:

ساختار ژنتیکی شما

تجربیات ج - نسی شخصی

عقاید و باورهای مذهبی و فرهنگی

هورمون ها

از آنجا که این تاثیرات در افراد مختلف کاملاً متفاوت است، تعریف دقیق تمایلات ج - نسی برای هر کدام از ما کمی دشوار است. تمایلات جن - سی شما نقش موثری در عمل ها و عکس العمل های شما با دیگران دارد. این تمایلات جن - سی است که تا حدود زیادی هویت و رفتارهای اجتماعی شما را تعیین می کند. اینکه بخواهید به دیگران احساس نزدیکی کنید و به آنها علاقه مند شوید جزئی از تمایلات ج - نسی شما را تشکیل میدهد.

سرطان می تواند بر احساس شما نسبت به خودتان بعنوان یک مرد یا زن تاثیر بگذارد. بعبارت دیگر، بر تمایلات ج - نسی شما تاثیر می گذارد. برخی از افراد سرطانی اذعان می دارند که بیماری آنها سبب می شود که خود را از مردها و یا زنان عادی کمتر بدانند. قابل درک است که کنار آمدن با این مسئله کاری بسیار دشوار است.


اکثر مردم وقتی می خواهند در مورد “حیات ج - نسی” خود صحبت کنند، درمورد فعل واقعی برقراری رابطه ی ج - نسی خود حرف می زنند. اما باید بدانید که حیات ج - نسی شما فقط در مورد روابط ج - نسیتان نیست و احساس شما نسبت به خودتان و تمایلات ج - نسیتان را نیز شامل می شود.

اما سرطان بر همه ی این مسائل تاثیر می گذارد، و باعث می شود که فرد بسیار سخت به شریک ج - نسی خود حین برقراری رابطه ی ج - نسی واکنش دهد.

خوب است به خاطر بیاوریم که همه ی ما از یکدیگر متفاوت هستیم. هیچ دیدگاه و احساس درست یا غلطی در مورد تمایلات و حیات ج - نسی شما وجود ندارد. تمایلات جن - سی شما ممکن است تغییر کنند و کم و زیاد شوند. برای همه ی ما پیش می آید که زمانهایی آنقدر اعتماد به نفس نداشته باشیم که بتوانیم به احساس دیگران نسبت به خودمان پاسخ دهیم و در روابط جن - سی شرکت کنیم. این به آن معنا نیست که این احساس در ما همیشگی خواهد بود و هیچگاه از بین نخواهد رفت. راه های زیادی برای تغییر این احساسات وجود دارد تا فرد بتواند راحت تر با اطرافیان خود برخورد داشته باشد.


بدن شما از نظر ج - نسی چگونه کار می کند؟

در این قسمت می خواهیم برایتان آشکار کنیم که اندام های ج - نسی شما چگونه کار می کنند و کدام قسمت های بدن به تحریکات ج - نسی واکنش می دهند.

ابتلا به سرطان ممکن است گاهی در اندام های ج - نسی فرد و واکنش و احساس فرد به رابطه ی جن - سی تغییراتی ایجاد کند. کنار آمدن با این مسئله بسیار گیج کننده و دشوار است. از اینرو در این قسمت می خواهیم فعالیت طبیعی بدن را برایتان شرح دهیم تا افراد مبتلا به سرطان بتوانند متوجه تغییرات ایجاد شده در خود شوند. اطلاعات زیر را بررسی می کنیم:


زن ها و رابطه ی ج – نسی

مردها و رابطه ی ج – نسی

حین فعالیت ج - نسی چه اتفاقی برای بدن می افتد

زن ها و رابطه ی ج – نسی

اندام های ج - نسی و تناسلی خانم ها عبارتند از:

مهبل، فرج و چوچوله

گردنه، رحم و تخمدان ها

مجرای پیشاب و مقعد

سایر ساختارها و اندام های مهم

هورمون های ج - نسی زنانه نیز در تمایلات و حیات ج - نسی خانم ها نقش موثری دارند که در زیر اطلاعات مربوط به آنها آورده شده است.

مهبل، فرج و چوچوله



مهبل گذرگاهی است که از گردنه به فرج ختم می شود. گردنه در انتهای رحم قرار دارد. فرج نیز از بیرون بدن کاملاً پیداست و زبانه های پوستی را در دهانه ی مهبل شکل میدهد. زبانه های خارجی که لب بزرگ فرج زبانه های داخلی، لب کوچک فرج نامیده می شوند. چوچوله در بالای لب کوچک قرار دارد با لمس کردن بسیار حساس است و قسمت اعظم لذت ج - نسی خانم ها از این قسمت حاصل می شود


گردنه، رحم و تخمدان ها

این اندام ها در داخل بدن زن وجود دارند و سیستم تناسلی او را تشکیل می دهد. گردنه به گردن رحم اطلاق می شود که دهانه ی بین مهبل و رحم است. دو تخمدان وجود دارد که هر کدام در یک طرق رحم قرار گرفته است. رحم که گلابی شکل است، محل نگهداری جنین حین حاملگی است. در زنان بارور، تخمدانها هر ماه یک تخم تولید میکنند. اگر تخمک زن با اسپرم مرد بارور نگردد، درنتیجه آستر ضخیم رحم از طریق دهانه مهبل خونریزی میکند که به آن عادت ماهیانه اطلاق می شود. زنان از سن بلوغ (بدو شروع عادت ماهیانه) تا زمان یائسگی (زمانی که عادت ماهیانه متوقف میشود) قدرت باروری دارند. هر تخمدان به وسیله ی یک لوله که لوله فالوپ یا شیپور رحمی نامیده می شود به رحم متصل است. این تخمدان ها هستند که هورمون های ج - نسی زنانه مثل استروژن و پروژسترون، و میزان کمی از هورمون های مردانه مثل آندروژن را در خانم ها تولید میکند.


مجرای پیشاب و مقعد

دقیقاً پایین چوچوله، نزدیک دهانه ی مهبل، مجرای پیشاب قرار گرفته است و از این قسمت ادرار خارج می شود. بین دهانه ی مهبل و دهانه ی مقعد قسمتی از پوست است که محل عجان نامیده می شود. حین تجربه ی ارگاسم، ماهیچه های این ناحیه سفت می شود.


سایر ساختارها و اندام های مهم

این اندام ها شامل سینه ها و نوک سینه هاست که معمولاً حین عمل ج - نسی بزرگ تر و سخت تر می شود. ناحیه ی سیاه اطراف نوک سینه نیز ممکن است در این زمان بزرگتر شود. کفل، گردن، داخل رانها و نواحی شکمی نیز حین انجام عمل ج - نسی نسبت به لمس شدن بسیار حساسند. این قسمت ها معمولاً نواحی شهوت زا نامیده می شوند اما این مسئله در افراد مختلف، متفاوت است.

هورمون های ج - نسی زنانه


این هورمون ها عبارتند از:

استروژن

پروژسترون

آندروژن


استروژن در تخمدان ها ساخته می شود و مهبل را مرطوب و قابل کشیده و گشاد شدن نگاه می دارد. این سیستم طبیعی پاک و لیز کننده برای سلامت نگاه داشتن و حفط مهبل از عفونت ها بسیار مهم است. زمانی که فرد از نظر ج - نسی تحریک میشود، سلول های آستر مهبل قطرات مایعی ترشح می کند که مهبل را خیس نگاه می دارد.


اگر میزان استروژن بدن فرد کم باشد، مهبل خشک شده و قادر به باز شدن نخواهد بود. این در زنان یائسه مسئله ای متداول است. خشکی مهبل بسیار ناخوشایند بوده و عمل ج - نسی را دردناک می کند.


پروژسترون نیز در تخمدان ساخته می شود و به طرق مختلفی بر بدن زن تاثیر میگذارد. مهمترین عملکرد آن آماده کردن رحم برای دریافت و رشد دادن تخم باروری است. همچنین عمل نگهداری رحم حین بارداری را نیز بر عهده دارد.


آندروژن یکی از هورمون های ج - نسی مردانه است که در بیضه ساخته می شود. اما خانم ها نیز میزان کمی از این هورمون را تولید می کنند. این همان هورمون هایی است که باعث می شود زن ها رابطه ی ج - نسی طلب کنند و به عبارت دیگر همان شور و شهوت ج - نسی در زن است.

در خانم ها این هورمون در غده فوق کلیوی (که در بالای هر کلیه قرار گرفته است) و تخمدانها ایجاد می شود. گرچه پس از یائسگی تخمدان ها دست از ساختن آندروژن برمی دارند، اما غدد فوق کلیوی آنقدر از این هورمون می سازند تا شور ج - نسی زن دچار اختلال نشود.

تحقیقات اخیر ابراز می دارد که عوامل مؤثر در شور ج - نسی خانم ها بسیار پیچیده هستند. رابطه ی بین علاقه ی ج - نسی زن و سطح هورمون های او به نظر می رسد که مثل مردها اهمیت ندارد.


مردها و رابطه ی ج – نسی

اندام ها و ساختارهای ج - نسی مرد عبارتند از:

آل ت رجولیت و بیضه

غده پروستات

سایر اندام ها و ساختارهای مردانه

هورمون های ج - نسی مردانه نیز در تمایلات و حیات ج - نسی آقایون نقش موثری دارند که در زیر اطلاعات مربوط به آنها آورده شده است.

آل ت رجولیت و بیضه



آل ت رجولیت قسمتی در داخل و قسمتی در خارج از بدن است و از بافت های مختلفی تشکیل شده است که شامل پوست، ماهیچه، رگ های خونی، و اعصاب می شود. مجرای پیشاب در داخل آل ت رجولیت قرار گرفته است که ادرار و مایع منی از این لوله روان شده و سرانجام از شکاف کوچکی که در انتهای آن قرار گرفته خارج می شود.


معمولاً انتهای آل ت رجولیت “سر” آن نامیده می شود و با پوست ختنه گاه پوشیده شده است. اما برخی مردها طی عمل جراحی که ختنه نامیده می شود این قسمت را جدا میکنند. این عمل معمولاً در کودکی انجام می گیرد، اما در سنین بزرگسالی نیز قادر به انجام است.

در اکثر مردها لبه ی سر آل ت حساس ترین قسمت است. پوست بیضه، کیسه پوستی است که در زیر آل ت رجولیت آویزان است و دو بیضه را در بر دارد. بیضه ها جزئی از سیستم تناسلی مرد به شمار می رود. از شروع سن بلوغ، بیضه ها اسپرم تولید می کنند که تخم ها زنانه را بارور میکند. بیضه کار تولید هورمون مردانه، تستوسترون، را بر عهده دارد.




غده پروستات

پروستات غده ی کوچکی به اندازه ی یک گردو است و قسمت بالایی لوله ی حامل ادرار را که مجرای پیشاب نامیده می شود، را احاطه کرده است. همان لوله کار حمل مایع منی را نیز بر عهده دارد. پروستات مایع غلیظ و شفافی تولید میکند که قسمت عمده ی مایع منی را تشکیل می دهد.

رشد و عملکرد غده پروستات به هورمون ج - نسی مردانه یعنی تستوسترون که در بیضه های تولید می شود بستگی دارد.

سایر اندام های ج - نسی مردانه

نواحی مقعد، قفسه سینه و نوک سینه های مرد نیز حین عمل ج - نسی حساس میشوند. مردها نیز همانند زنها متفاوت هستند و ممکن است در هر فرد قسمت بخصوصی از بدن حساس باشد.



هورمون های ج - نسی مردانه

تستوسترون عمده ترین هورمون ج - نسی در مردان است که در بیضه ها ساخته میشود. این هورمون به وجود آورنده خصوصیات مردانه زیر است:

صدای کلفت

رشد موهای بدن

رشد ماهیچه ها

قابلیت نعوظ

شور و شهوت ج – نسی


حیات ج - نسی سالم و طبیعی به چه می گویند؟


اگر قرار بر این بود که هر آنچه در فیلم ها و کتاب ها می بینیم و می خوانیم را باور کنیم، هر روز روابط ج - نسی لذت بخش تری را تجربه می کردیم. اگر دوست ندارید درمورد علایق و لذتهای ج - نسی خود صحبت کنید، ممکن است از اینکه حیات ج - نسیتان طبیعی باشد تعجب کنید. البته حیات زندگی نرمال برای افراد مختلف متفاوت است و شامل موارد زیر می باشد:


آنچه به شما و شریک ج - نسیتان لذت می دهد.


برقراری رابطه ی ج - نسی 5 بار در هفته یا یکبار در ماه یا کمتر.


در آغوش گرفتن، نوازش کردن و کنار هم خوابیدن بدون اینکه نیازی برای ادامه رابطه ی ج - نسی باشد.

کم میل شدن به رابطه ی ج - نسی در برخی دوره های زندگی—که ممکن است بنابر استرس هایی مثل بیماری، نگرانی ای مالی یا بر هم خوردن رابطه ایجاد شود.

این لیست می تواند موارد بی شمار دیگری را نیز شامل شود. در واقع این مسائل به خود شخص برمی گردد و برای افراد مختلف متفاوت است. برخی بیش از دیگران دوست دارند رابطه ی ج - نسی داشته باشند. مردها تصور می کنند باید هر لحظه که شریک ج - نسیشان میل به رابطه ی ج - نسی داشت، بتوانند تحریک شوند و نعوظ داشته باشند. برخی زن ها از اینکه نتوانند در هر عمل ج - نسی ارگاسم شوند، احساس ناتوانی می کنند. اما همه ی این موارد تا زمانی که فرد از تمایلات و حیات ج - نسی خود احساس رضایت می کند، اهمیتی ندارند.

اگر در رابطه ای هستید و شما و شریک ج - نسیتان از حیات ج - نسی خود احساس راحتی می کنید، پس به خود اطمینان دهید که همه چیز برای شما دو نفر طبیعی و نرمال است. همین که می دانید کسی هست که دوستتان بدارد و در مواقع تنهایی کنارتان باشد، کافی است.


بدن شما حین فعالیت های ج – نسی

هم خانم ها و هم آقایون، حین انجام عمل ج - نسی، تغییرات فیزیکی، ذهنی، و احساسی بسیاری را متحمل می شوند. متخصصین آنرا چهار مرحله فعالیت ج - نسی یا چرخه ی ج - نسی می خوانند. تغییرات احساسی و ذهنی مسائلی بسیار شخصی هستند که هر کدام از ما به طریقی متفاوت به آنها واکنش می دهیم. اما اصلی ترین تغییرات فیزیکی تقریباً در همه ی ما یکسان است.


اولین مرحله همان احساس نیاز به انجام عمل ج - نسی است که به آن شور و شهوت ج - نسی گفته می شود. این احساس می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت به طول انجامد. ممکن است شما هر روز به فعالیت ج - نسی نیاز داشته باشید یا در ماه فقط یکبار این احساس را پیدا کنید. مرحله دوم انگیختگی و تحریک است، که بدن شما شروع به واکنش دادن به میل ج - نسی شما می کند.


در خانم ها این اتفاق به صورتی می افتد که مهبل شروع به ترشح می کند، نوک سینه ها سخت می شود، و خون در سینه ها و چوچوله پر می شود که باعث بزرگتر و متورم شدن آنها می شود. در مردها، خون در آل ت ج - نسی آنها پر می شود و باعث می شود که نعوظ صورت گیرد. به علت فوران و افزایش خون در بدن، ضربان قلب و تنفس در هر دو ج - نسیت افزایش می یابد و دستگاه تناسلی آنها قرمزتر می شود.

مرحله ی بعدی ارگاسم می باشد که اوج لذت ج - نسی است. این مرحله کوتاهترین مراحل فعالیت ج - نسی به شمار می رود. طی این مرحله فرد در سرتاسر بدن خود احساس گرما خواهد کرد. در این زمان برخی از عضلات بدن از جمله عضلات مقعد و لگن، منقبض می شوند. جالب توجه است که همه در کلیه ی فعالیت های ج - نسی خود به این مرحله نمی رسند، اما تجربه ای بسیار لذت بخش و خوشایند است.

مرحله ی آخر، مرحله ی بازگشت است که طی آن بدن به حآل ت عادی خود باز میگردد. آل ت رجولیت مرد صاف شده و به اندازه و رنگ اولیه ی خود برمی گردد. سینه ها، نوک سینه ها، چوچوله، و مهبل زنانه نیز به حآل ت و اندازه ی طبیعی خود باز می گردد. ضربان قلب و تنفس فرد نیز به حآل ت عادی برمی گردد.


طی مرحله بازگشت مرد دیگر نمی تواند ارگاسم شود. مدت زمان این مرحله بستگی به سن فرد دارد، برای مردهای جوانتر این مرحله بیش از چند دقیقه طول نمی کشد، اما در افراد سالخورده یا بیمار ممکن است ساعت ها یا روزها طول بکشد تا فرد دوباره قابلیت ارگاسم پیدا کند. این مرحله مقاومت نامیده می شود. زن ها چنین مرحله ای ندارند می توانند پشت سر هم ارگاسم داشته باشند.

طی واکنشات بدن شما حین انجام عمل ج - نسی در این چهار مرحله، تغییرات بسیاری ممکن است در شما اتفاق افتد. برخی از این تغییرات عبارتند از:

خستگی

احساس بیماری

درد

مشکلات روده


تشریح لگن یا نواحی تناسلی


حآل ت فکری—افسردگی، استرس، ترس، عصبانیت، و اضطراب



عوارض جانبی برخی داروها مثل شیمی درمانی، داروهای فشار خون، الکل، نیکوتین، مسکن ها و …


عدم توازن هورمونی بدن


مشکلات اعصاب یا رگ های خونی در سیستم تناسلی


مشکلات شخصی مثل نگرانی های مالی، کاری، یا مشکلات رابطه ای

بسیاری از این مشکلات زمانی که فرد مبتلا به سرطان باشد ممکن است پیش آید که باعث می شود فرد نتواند به میزان کافی از عمل ج - نسی لذت ببرد. کنار آمدن با این مشکلات و ناتوانی ها بسیار دشوار است.



صحبت هایی در مورد تمایلات و حیات ج - نسی شما


صحبت کردن در مورد تمایلات و حیات ج - نسی برای بعضی افراد کمی مشکل است چون به نظر آنها این مسائل کاملاً شخصی و خصوصی است. اما اگر در خود مشکلی مشاهده می کنید، خوب است که حداقل با صمیمی ترین دوست خود یا شریک ج - نسیتان این موضوع را مطرح کنید. اگر راغب به انجام این کار نیستید، و در حال حاضر تمایلی برای برقراری رابطه ی ج - نسی با شریک ج - نسیتان ندارید و یا در خود مشکلی مشاهده می کنید، ممکن است برای شریک ج - نسیتان کمی گیج کننده و مبهم باشد.


تشخیص شما از سرطان به این معنا است که قادر به برقراری رابطه ی ج - نسی نیستید یا تمایلی به آن ندارید. اگر در رابطه ای هستید و کماکان می خواهید مشکلات و نگرانی هایتان را برای خودتان نگاه دارید، این رفتار شما ممکن است باعث سردرگمی شریک ج - نسیتان شود. ممکن است او احساس کند که شما دیگر علاقه ای به او ندارید و دیگر جذابیتی برای شما ندارند.


اگر شما و شریک ج - نسیتان دیگر رابطه ی ج - نسی با هم نداشته باشید، سایر صمیمیت های بین شما نیز رفته رفته کمرنگ می شود. حتی ممکن است دیگر تمایلی برای بغل کردن و بوسیدن او نیز نداشته باشید چون فکر خواهید کرد ممکن است این کار شما موجب تحریک ج - نسی او شود و شما نتوانید خواسته ی او را برآورده کنید.


گاهی اوقات افراد مبتلا به سرطان از ایجاد هرگونه برخورد با شریک ج - نسی خود ابا دارند، چون به خاطر تغییراتی که در سیستم بدنشان به سبب سرطان و درمان های مربوط به آن ایجاد شده است، ناراحت هستند. اگر مجرد هستید، ممکن است از وارد شدن به هر رابطه ای پرهیز کنید. هر نوع تغییر در ظاهر یا قدرت ج - نسی شم